Goedemorgen beautiful.
Vanmorgen kwam ik deze quote tegen en het is zo toepasselijk voor mij plus je weet dat ik het altijd real met je hou. Het thema vaderschap houdt mij de laatste tijd wel even bezig. Want in hoeverre incasseer je zaken of verleg jij je grenzen om de weg vrij te banen zodat je kind een relatie kan hebben met zijn of haar vader?
Na mijn problematische jeugd waar ik zoveel te maken heb gehad met grensoverschrijdend gedrag, heb ik bloed, zweet en tranen geïnvesteerd om mijn persoonlijke grenzen te leren kennen en te bewaken. Echter worden deze sinds mijn zwangerschap en nadat King er is aardig op de proef gesteld. Want als moeder wil je alles voor je kind, maar hoever ga daarin als je grenzen keer op keer worden overschreden. (dat is voor mijn gevoel gewoon mental abuse). Terwijl je aan de andere kant beseft dat de vader van je kind op dit moment de nodige struggles heeft en hetgeen wat je aangeeft niet volledig binnen komt. Maar wat ik me daarnaast ook realiseer is dat we op andere punten in ons eigen proces zitten en waar ieders proces met zijn eigen uitdagingen komt.